مساحت کل محوطه تاريخي با رعايت حريم ضروري بالغ بر 7 هکتار و شامل دو تپه منفک از هم به نام‌هاي تپه پيساي شرقي( تپه بزرگتر) و تپه پيساي غربي است.
سرپرست هيات کاوش تپه پيسا با اشاره به طغيان‌هاي فصلي رودخانه اي که در حد فاصل دو تپه شرقي و غربي جريان دارد گفت: اين طغيان‌هاي فصلي در طول زمان موجب فرسايش عمده اي در حاشيه غرب تپه شرقي شده و آن را به صورت يک ديواره عمودي درآورده است.
عضو هيات علمي دانشگاه بوعلي همدان برش طولي عظيم به صورت شرقي-غربي در ميانه تپه را محل حفريات باستان شناسي فوسه باستان شناس فرانسوي مي‌داند که در سالهاي نخست 1900 ميلادي در جستجوي هگمتانه باستاني در مناطق مختلف و از جمله در شمال شرقي به کاوش پرداخت.
سرپرست هيات باستان شناسي در خصوص اهميت کاوش و پيشينه تاريخي اين محوطه تاريخي گفت: کاوش‌ها و بررسي هاي فراوان باستان شناختي منطقه غرب و خصوصا در محدوده زاگرس مرکزي در دهه هاي 60 تا 80 ميلادي با دستيابي به شناخت نسبي از فرهنگ‌هاي منطقه‌اي و ناحيه‌اي بويژه مناطق شمال غرب با رهيافت‌هاي مبتي بر مهاجرت و انتشار و نقش آنان در انتقال فرهنگ حاکي از يک فرهنگ جديد در منطقه بود.
به گفته محمدي فر اين فرهنگ که در کاوش‌هاي هيات باستان‌شناسي انگليسي به سرپرستي چارلز برني در تپه يانيق تبريز شناسايي شده بود نشان داد که فرهنگ ياد شده نوظهور بوده و در اواخر عصر مس و سنگ جديد و آغاز عصر مفرغ از نواحي شمالغرب به سمت جنوب تا مرکز زاگرس در غرب ايران را در برگرفته است.
وي سفال‌هاي سياه و براق بسيار شاخص و متمايز از گونه‌هاي پيشين سفال که در بررسي‌هاي باستان شناسي به راحتي قابل تشخيص است، را از مشخصات مهم اين فرهنگ اعلام کرد.
سرپرست هيات کاوش تپه پيسا حفريات گودين تپه، آخرين بررسي هاي باستان شناسي حوزه قلقل رود بخش تويسرکان، حوزه گاماسياب بخش خزل شهرستان نهاوند و بررسي‌هاي باستان شناختي دشت اسدآباد را بيانگر استقرار هاي مرتبط با مفرغ قديم در منطقه برشمرد.
محمدي فر ديگر استقرارهاي مربوط به اين دوره را که تا کنون از بررسي هاي باستان شناسي نواحي ملاير و منطقه قروه کردستان شناسايي شده است را دليلي بر اهميت و گسترش اين فرهنگ در منطقه دانست.
وي وسعت و غالب بودن سفال هاي اين دوره در سطح و دامنه‌هاي تپه پيسا را بيانگر آن مي داند که اين تپه از اصلي‌ترين مکانهاي مطالعه و شناخت توالي زماني دوره عصر مفرغ قديم است.
115/
انتهای پیام/
